


Zarząd Główny Polskiego Towarzystwa Neofilologicznego
oraz
Katedra Lingwistyki Stosowanej
Akademii Nauk Stosowanych w Pile
serdecznie zapraszają do udziału w konferencji naukowo-dydaktycznej
w dniach 14-16 września 2026 w Pile
Obrady odbędą się w dniach 14-16 września 2026 r. w siedzibie uczelni w Pile, przy ul. Podchorążych 10. Tematyka konferencji będzie związana z zapewnieniem jakości w obszarze teorii, badań i praktyki nauczania języków obcych.
Problematyka jakości w kształceniu językowym stanowi przedmiot refleksji badaczy i praktyków dydaktyki języków obcych. Współczesne wyzwania edukacyjne (m.in. dynamiczny rozwój technologii, zmiany na rynku pracy, różnorodność kulturowa) sprawiają, że pytania o jakość nauczania i uczenia się języków nabierają nowego znaczenia. Dotyczą one nie tylko skuteczności metod dydaktycznych, lecz także adekwatności programów kształcenia, przygotowania nauczycieli, roli materiałów dydaktycznych, a także sposobów oceniania i ewaluacji efektów nauczania.
Jak zauważa Urbanikowa (2023), jakość w kształceniu, w tym językowym, nie ma jednej powszechnie przyjętej definicji i bywa rozumiana wielowymiarowo, np. jako doskonałość akademicka, dopasowanie do celów instytucji, relacja nakładów do efektów czy transformacyjny wpływ procesu dydaktycznego na studenta. Jak podkreśla Vroeijenstijn (1995), wszyscy wiedzą, czym jest jakość, ale mało kto potrafi ją precyzyjnie zdefiniować. Z tego względu zapewnianie jakości traktuje się nie jako stan, lecz proces ciągłego doskonalenia (ENQA, 2015). W obszarze europejskiego kształcenia językowego wysoka jakość oznacza m.in. realizację celów zgodnych z misją uczelni, wdrażanie podejścia zorientowanego na ucznia i studenta oraz systematyczną ewaluację praktyk dydaktycznych w oparciu o uznane ramy odniesienia, takie jak Europejski system opisu kształcenia językowego (ESOKJ, 2001, 2018).
Jakość w glottodydaktyce mierzy się na różne sposoby od analizy infrastruktury, programów nauczania i doświadczeń dydaktycznych (Bricault, 2001) przez koncepcje zarządzania jakością balansujące między standaryzacją a elastycznością (Heyworth, 2013), po tworzenie ram oceny kompetencji interkulturowej (Sercu, 2004). Inne podejścia obejmują wykorzystanie samooceny opartej na Europejskim systemie opisu ształcenia językowego w kontekście zintegrowanego nauczania przedmiotowo-językowego (Jiménez Muñoz, 2014) oraz ustalanie wspólnych standardów oceny ustnej metodą konsensusu (Díaz i in., 2015). Wyniki tych badań pokazują, że pomiar jakości służy zarówno zapewnieniu skuteczności programów i rozwoju studentów, jak i spełnieniu wymogów zewnętrznej odpowiedzialności oraz wspieraniu profesjonalnego rozwoju nauczycieli.